Er is een groeiende vraag naar een laatste rustplaats in de natuur. Hoewel er vijf jaar geleden nog geen sprake van was, telt Vlaanderen intussen zes natuurbegraafplekken. Voor Vlaams minister van Natuur Zuhal Demir mag het aantal omhoog. Ze helpt lokale besturen op weg richting hun eigen natuurbegraafplaats met een informatiewebsite en -brochure van Natuur en Bos. In Vlaanderen werd de eerste natuurbegraafplaats werd gecreëerd in Rekem bij Lanaken in 2018.

In deze Allerheiligenperiode bezoeken we traditioneel het kerkhof om onze overleden geliefden te herdenken. Maar de traditionele begraafplaatsen zijn niet bij iedereen in trek. Steeds meer mensen streven naar een laatste rustplek in de natuur. Maar stoffelijke resten in de natuur begraven is wettelijk verboden. Lokale besturen trachten steeds vaker maximaal bos en natuurelementen binnen hun begraafplaatsen te creëren. Vaak wordt er ook aan het zogenaamde re-wilding gedaan, verwildering van de bestaande begraafplaatsen. Zo ontstaat niet enkel een groen gevoel, maar ook ecologische buffers waar interessante plant- en diersoorten kunnen gedijen.

Een grotere stap is echter de aanleg van afzonderlijke natuurbegraafplekken. Een natuurbegraafplek is een zone in bos of natuur voor as-verstrooiing of het begraven van biologisch afbreekbare urnen. Dit kan alleen op voorwaarde dat er een laatste wilsbeschikking is van de overledene of een akkoord van alle nabestaanden is. 

Het initiatief en de bevoegdheid van de natuurbegraafplekken liggen bij de lokale besturen. Niet overal kan men immers een natuurbegraafplek inrichten, de natuurdoelstellingen primeren, er moet rekening gehouden worden met de bepalingen in het natuur- en bosdecreet. Om lokale besturen op weg te helpen richting hun eigen natuurbegraafplaats en om ervoor te zorgen dat alle randvoorwaarden vervuld zijn, stellen Vlaams minister van Natuur Zuhal Demir en Natuur en Bos een informatiewebsite en -brochure ter beschikking.