De Vlaamse minister van Onroerend Erfgoed, beschermt de ruïne van de burcht van Kolmont  in Tongeren definitief als monument. Het Kolmontbos wordt definitief beschermd als cultuurhistorisch landschap en de ondergrond waar de burcht van Kolmont stond wordt een archeologische site. ‘De plek waar de ruïne van de burcht van Kolmont staat is een belangrijke site voor Limburg en meer bepaald voor het vroegere graafschap Loon. De burcht maakte deel uit van een gordel van militaire versterkingen en was een lange tijd oninneembaar. Ze was strategisch gebouwd op een boogscheut van de grens met het Prinsbisdom Luik. Tot op vandaag is het in Vlaanderen een indrukwekkend overblijfsel van een uitzonderlijke middeleeuwse versterking’, aldus de minister van Onroerend Erfgoed. De burcht van Kolmont werd in de jaren 1170 gebouwd in opdracht van de graven van Loon als deel van een gordel van militaire versterkingen. De ruïnes van een tienhoekige donjon, bijgebouwen en een ommuurd neerhof staan op een steile burchtheuvel die onderaan wordt omgeven door een dubbele gracht en een aarden wal. De site is een overblijfsel van deze voor Vlaanderen uitzonderlijke middeleeuwse versterking. De overblijfselen van de burcht van Kolmont bieden een bijzonder wetenschappelijk potentieel. De ruïne ligt in Kolmontbos, een waardevolle oude boskern met een grote dichtheid aan monumentale bomen. Holle wegen, hagen en knotbomenrijen zijn relicten van grensmarkeringen en de parkaanleg in de 19de eeuw.

Vlaams minister Diependaele van Onroerend Erfgoed belooft met geld over de brug te komen om de unieke hoogstamboomgaarden in Zuid-Limburg te redden. Hij zet het onroerend erfgoed richtplan van zijn voorganger Geert Bourgeois verder. Dat heeft hij in het Vlaams parlement gezegd op vraag van sp.a-volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove. Er komen twee proefzones: één in het landschap van Kuttekoven en Kolen in Borgloon en één in Voeren.

Geert Bourgeois, Vlaams minister-president en Vlaams minister van Onroerend Erfgoed, heeft de Sint-Trudo abdij in Sint-Truiden voorlopig beschermd als archeologische site. Eerder waren de gebouwen al opgenomen op de lijst van beschermde monumenten, nu volgt ook de site in functie van het behoud van het bodemarchief. Haar ouderdom, geschiedenis, architectuur en ligging in het centrum van de stad, maakt de Sint-Trudo site uniek in Vlaanderen. “Deze bescherming als archeologische site komt er op advies van studiebureau Aron bvba,” aldus minister-president Bourgeois. “Dit bureau voerde op vraag van het Agentschap Onroerend Erfgoed een studieopdracht uit om de beschermingswaardigheid na te gaan. De abdij is gesticht in het midden van de 7de eeuw en is een van de oudste kloosterstichtingen van de Lage Landen. In deze lange geschiedenis hebben op deze locatie mensen gewoond, gewerkt, gebouwd en afgebroken. De archeologische sporen zijn bewaard en vanuit archeologisch oogpunt van grote waarde. Deze voorlopige bescherming is dan ook een logisch gevolg van de resultaten en conclusies van het onderzoek.” Historiek De abdij van Sint-Trudo groeide in de middeleeuwen uit tot een van de rijkste en belangrijkste van het land. De abdij ligt aan de basis van het ontstaan van de stad Sint-Truiden, die in de loop van de eeuwen gegroeid is rond de abdij. Door haar uitstraling trok de abdij geïnteresseerden aan die zich in de buurt vestigden of zich als lijfeigenen aan de abdij schonken. In de 11de eeuw was Sint-Truiden al uitgegroeid tot een versterkte stad, Oppidum Sancti Trudonis genaamd. In de late middeleeuwen waren vooral de lakennijverheid en de verre handel erg belangrijk voor de stad; de abdij speelde een belangrijke rol in deze handelsactiviteiten. Na de middeleeuwen verloor Sint-Truiden echter aan belang. Op het einde van de Franse Revolutie werd de abdij tenslotte verkocht en werden de gebouwen geplunderd en grotendeels afgebroken. De site had er toen al een geschiedenis van 1.100 jaar op zitten. In de 19de eeuw wordt op het vroegere abdijterrein het Klein Seminarie ingericht en vinden de basisschool en het College er onderdak. Procedure Na de voorlopige bescherming organiseert het gemeentebestuur een openbaar onderzoek. Op die manier heeft iedereen de kans om opmerkingen op of bezwaren over de voorlopige bescherming kenbaar te maken bij de gemeente. Na een periode van negen maanden beslist minister-president Geert Bourgeois op basis van alle stukken uit de voorlopige bescherming en het openbaar onderzoek over een definitieve bescherming. Foto: Inventaris Onroerend Erfgoed

Geert Bourgeois, Vlaams minister-president en Vlaams minister van Onroerend Erfgoed, kent een premie van 1.007.261,61 euro toe aan de stad Tongeren voor het uitvoeren van restauratiewerken aan het stadhuis van Tongeren, ook wel het ‘Praetorium’ genoemd. Het stadhuis van Tongeren prijkt sinds 1986 op de lijst van beschermde monumenten. “Het stadhuis vormt samen met de basiliek en het marktplein het hart van de oudste stad van Vlaanderen,” aldus minister-president Bourgeois. “Het restauratieproject verloopt in drie fasen: in een eerste fase is een subsidie toegekend om het dak te restaureren, in deze tweede fase komen de gevels en het buitenschrijnwerk aan bod. In een derde en laatste fase volgt het interieur van het stadhuis. Bedoeling is dat het stadhuis nadien een ceremoniële functie krijgt.” In 1737 besloot de stadsraad van Tongeren een nieuw stadhuis te bouwen op het terrein van de in 1677 afgebrande lakenhal, naar een ontwerp van Pascal Barbier. Door het uitbreken van de Oostenrijkse Successieoorlog liet de afwerking van het stadhuis tot 1755 op zich wachten. Het monument in classicistische stijl is een mooi voorbeeld van de 18de- eeuwse Maaslandse bouwtrant.