Er is een nijpend tekort aan kinderbegeleiders in onze provincie. Naar aanleiding van dag van de Onthaalouder en Kinderverzorger zal BBTK Limburg morgenvroeg aan kinderdagverblijf De Hummeltjes in Hasselt 4.000 zure tutters uitdelen aan het personeel. De tutters staan symbool voor de 4.000 openstaande vacatures in de sector. Naast het zure snoep krijgen de werknemers ook kaarten met concrete vragen over hun werksituatie. “De sector zit in crisis, de werkdruk is onhoudbaar”, klinkt het.

De nood aan kinderopvang is hoog, maar er waren nog nooit eerder zoveel openstaande vacatures. Het gaat momenteel om 4.000 openstaande vacatures, dat zijn er 1.000 meer dan vorig jaar. “Veel werknemers verlaten de sector omdat de werkdruk onhoudbaar hoog is”, vertelt Alex Nijs, secretaris van BBTK Limburg. “Tegelijkertijd zijn er nog nooit zo weinig mensen gestart aan een opleiding tot kinderbegeleider.”

Hoge werkdruk

“Een duidelijk probleem is de ratio kinderbegeleider/kinderen”, aldus Nijs. “In België is het namelijk zo dat er per 8 kinderen 1 begeleider voorzien is. Wanneer er 2 begeleiders beschikbaar zijn, gaat het zelfs om 9 kinderen per begeleider. Dat is de hoogste ratio van Europa. In de praktijk is de situatie echter vaak nog erger door het shiftensysteem. Dit maakt dat bijvoorbeeld de ene begeleider werkt van 7u tot 15u30 en de andere van 9u tot 17u30. Elke begeleider is dan telkens 2u per dag alleen verantwoordelijk voor 16 kinderen.”

Volgens BBTK is het op die manier dan ook onmogelijk om voor de kinderen te zorgen zoals de begeleiders dat zouden willen doen. “Het wordt een race tegen de klok om de kinderen te verzorgen. Voor de leuke dingen zoals spelen of leren is er al helemaal geen tijd meer. Het tempo wordt hels.”

Andere job

Het gevolg is dat steeds meer werknemers uitvallen door de hoge werkdruk en uiteindelijk voor een andere job kiezen. “Dit verergert de situatie en creëert een vicieuze cirkel. De problematiek is dus ingewikkeld en keuzes zijn niet zonder gevolgen. De BBTK wil daarom op deze dag van de kinderverzorger het probleem aan de kaak stellen maar ook de werknemers bevragen over wat zij elke dag ervaren, om tot oplossingen te komen. Het VIA 6 (Vlaams Intersectoraal akkoord) voorziet al enkele belangrijke stappen maar dit is onvoldoende gezien de grote nood. De sector verdient beter dan deze zure situatie en heeft nood aan een echt toekomstplan”, besluit Nijs.